Todas as químicas do litio non se crean iguais. De feito, a maioría dos consumidores estadounidenses - aparte dos entusiastas da electrónica - só coñecen unha gama limitada de solucións de litio. As versións máis comúns constrúense a partir de formulacións de óxido de cobalto, óxido de manganeso e óxido de níquel. En primeiro lugar, imos dar un paso atrás no tempo. As baterías de ión-litio son unha innovación moito máis recente e só existiron nos últimos 25 anos. Durante este tempo, as tecnoloxías de litio aumentaron en popularidade xa que demostraron ser valiosas para alimentar produtos electrónicos máis pequenos, como portátiles e teléfonos móbiles. Pero, como recordará de varias noticias dos últimos anos, as baterías de ión-litio tamén gañaron a reputación de incendiarse. Ata os últimos anos, esta foi unha das principais razóns polas que o litio non se usaba habitualmente para crear grandes bancos de baterías. Pero logo veu o fosfato de ferro de litio (LiFePO4). Este novo tipo de solución de litio era intrínsecamente incombustible, á vez que permitía unha densidade de enerxía lixeiramente inferior. As baterías LiFePO4 non só eran máis seguras, tiñan moitas vantaxes sobre outras químicas de litio, especialmente para aplicacións de alta potencia. Aínda que as baterías de litio-fosfato de ferro (LiFePO4) non son precisamente novas, agora están a atraer tracción nos mercados comerciais globais. Aquí tes unha descrición rápida do que distingue a LiFePO4 das outras solucións de baterías de litio: Seguridade e estabilidade As baterías LiFePO4 son máis coñecidas polo seu forte perfil de seguridade, resultado dunha química extremadamente estable. As baterías a base de fosfato ofrecen unha estabilidade química e térmica superior que proporciona un aumento da seguridade sobre as baterías de ión-litio fabricadas con outros materiais de cátodo. As células de fosfato de litio son incombustibles, o que é unha característica importante no caso de mal manexo durante a carga ou descarga. Tamén poden soportar condicións severas, xa sexa un xeo frío, unha calor abrasadora ou un terreo accidentado. Cando se someten a eventos perigosos, como colisións ou curtocircuítos, non explotarán nin se incendiarán ...
Le máis…